Το σπίτι, το μπροστινό γκαζόν και ο χώρος στάθμευσης είναι σκαρφαλωμένα σε α χαλάσει τράπεζα και σχεδόν σου κλείνει το μάτι για να σε υποδεχτεί και να σε ενθαρρύνει να έρθεις να εξερευνήσεις τους χώρους. Είναι υπερυψωμένο και αρχιτεκτονικά σχεδιασμένο για να τονίσει το περιβάλλον της φύσης. Έχει σκεπή από κασσίτερο και ξύλινη επένδυση, γύψο και τούβλο στους εξωτερικούς τοίχους. Το εσωτερικό είναι κυπαρίσσι και λείο λευκό γύψο. Το μπροστινό δωμάτιο είναι διαμορφωμένο σύμφωνα με ένα ακαδικό εξοχικό σπίτι.

Υπάρχει μια αίθουσα οθόνης (προσβάσιμη μόνο από το εσωτερικό του σπιτιού) με κίτρινους κίονες που σκιάζουν την χάλκινη οθόνη έτσι ώστε συνήθως κανένα ηλιακό φως να μην χτυπά την οθόνη και η οθόνη φαίνεται να εξαφανίζεται. Η αίθουσα της οθόνης βλέπει τη λίμνη της αυλής και το βάλτο του κυπαρισσιού με θέα μερικά δέντρα που μπορεί να είναι πολύ πάνω από εκατό χρόνια. Υπάρχει μια εσοχή στη σοφίτα πάνω από το μπάνιο που χρησιμοποιήθηκε ως υπνοδωμάτιο μέχρι να προστεθεί η πτέρυγα της κρεβατοκάμαρας.

Μια αυλή που περιλαμβάνει ένα λευκό γύψο σιντριβάνι λωτού σχεδιασμένο από τον αείμνηστο καλλιτέχνη Elemore Morgan, Jr.Ε συνορεύει με την μπροστινή αίθουσα, την πτέρυγα του υπνοδωματίου, τους ξύλινους τοίχους και έναν σερπεντίν τοίχο εμπνευσμένο από αυτά που χτίστηκαν από τον Thomas Jefferson στο UVA. Μέσα από το στρογγυλό παράθυρο στη χαγιάτι, κάποιος έχει υπέροχη θέα στη γη μέσα από το καθαρό άνοιγμα πάνω από τη λίμνη.

Υπάρχει ένας πεζόδρομος 200 ποδιών στο νερό με μια πλατφόρμα και παγκάκια στο τέλος για να απολαύσετε τον βάλτο χωρίς να μπείτε σε βάρκα ή να φορέσετε μπότες. Υπάρχουν πολλά μονοπάτια στο ακίνητο με ένα να οδηγεί στον πεζόδρομο. ένα άλλο που οδηγεί σε σημεία λαχανικών και λουλουδιών και ένα τσιμεντένιο τραπέζι πικνίκ με 12 θέσεις. Είναι ένα αντίγραφο τραπεζιών πικνίκ που χρησιμοποιήθηκαν σε δημόσιο πάρκο στη Λαφαγιέτ στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ή στις αρχές της δεκαετίας του 1970.