Ιστορία του Φράγματος

Το φράγμα σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα/μηχανικό, Earle Andrews - ο οποίος συνέχισε να σχεδιάζει/χτίζει πολλά αξιοσημείωτα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα του 20ου αιώνα, όπως το συγκρότημα των Ηνωμένων Εθνών, το Jones Beach State Park, το Henry Hudson Parkway και πολλά άλλα.

Φράγμα Μύλου Bane στο Big Walker Creek στο White Gate της Βιρτζίνια, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το 1926. Είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα στη χώρα, αν όχι το μοναδικό παράδειγμα, ενός μοντερνιστικού φράγματος μύλου που σχεδιάστηκε από έναν κορυφαίο μοντερνιστή σχεδιαστή γνωστών αμερικανικών ορόσημων .

Η τεκμηρίωση του Bane's Mill Dam ως έργο του W. Earle Andrews περιλαμβάνει μια επιστολή του 1952 στην οποία ο Andrews το αποκαλεί «έναν από τους πρώτους θριάμβους μου» και το υπογεγραμμένο αρχιτεκτονικό σκίτσο του Andrews του φράγματος, τα οποία απεικονίζονται στο βίντεο και στο αρχείο. με το Τμήμα Ιστορικών Πόρων της Βιρτζίνια.

Το φράγμα είναι κατασκευασμένο από υδραυλικό σκυρόδεμα υψηλών αδρανών διαμορφωμένο ειδικά για δέσμευση νερού. Μοιάζει λιγότερο με ένα μικρό, αγροτικό φράγμα μύλου παρά με ένα μεγάλο φράγμα δημοσίων έργων που έχει μικρογραφηθεί για να ταιριάζει στο σκηνικό - ενδιαφέρον, δεδομένου ότι ο Andrews θα αξιοποιηθεί σύντομα από τον Robert Moses για να κατασκευάσει δημόσια έργα μεγάλης κλίμακας.

Σύμφωνα με τα σχέδια του Andrews, το φράγμα διαθέτει μια κατακόρυφη ανάντη όψη ύψους εννέα ποδιών με πάχος τέσσερα πόδια στη βάση και 20 ίντσες στην κορυφή. Πολλοί σχεδιαστές αγροτικών φραγμάτων θα είχαν σταματήσει με αυτή τη βασική σφήνα, αλλά ο σχεδιασμός του Andrews απαιτούσε μια επιπλέον προφύλαξη: το πρόσωπο υποστηρίζεται από οκτώ στηρίγματα. Σε απόσταση 28 ποδιών το ένα από το άλλο, το καθένα από δύο έως τέσσερα πόδια πλάτος, σχεδόν οκτώ πόδια ύψος και οκτώ πόδια πάχος στη βάση, επιτρέπουν στο φράγμα να αντέξει τη μεγαλύτερη πίεση του νερού στη βάση του. Ο Andrews έχτισε επίσης το φράγμα σε μια καμπύλη ανάντη ευθυγράμμιση. Μια τέτοια καμπυλότητα θεωρήθηκε ότι μεταφέρει φορτία στα πλάγια, επιτρέποντας στη δύναμη του επερχόμενου νερού να πιέσει την καμάρα, ενισχύοντας θεωρητικά τη δομή.

Αναφερόμενος στο Φράγμα Μύλου του Bane, στην επιστολή του το 1952, ο Andrews συζητά τη χρήση του «σιδηροτροχιών πριονιστηρίου στενού εύρους για τις ενισχυτικές ράβδους» σε αυτό που, όπως αναφέρει, κάθε άλλο παρά «ορθόδοξο» φράγμα. Η συνεχής δομική ακεραιότητα του φράγματος δείχνει την επιτυχία της προσέγγισης του Andrews.

Ενώ ορισμένα φράγματα εποχής ήταν ακατέργαστα σε λειτουργία - τείχη που απλώς σταματούσαν ή διοχέτευαν τη ροή - οι καινοτομίες του Andrews έκαναν το Bane's Mill Dam ένα όργανο ακριβείας που σχεδιάστηκε και μετρήθηκε για να κάνει την πιο αποτελεσματική χρήση μιας αυστηρά ελεγχόμενης ροής. Το δεσμευμένο νερό είχε τρεις εξόδους: απελευθέρωση μέσω πυλώνων στη βάση του φράγματος, υπερκάλυψη και εκτροπή προς τους μύλους για να τροφοδοτήσει τον μύλο και το πριονιστήριο. Όλα έπρεπε να είναι προσεκτικά ισορροπημένα για μέγιστη απόδοση.

Ίσως η καλύτερη απεικόνιση της συγχώνευσης της κομψής μορφής και της πρακτικής λειτουργίας του Andrews είναι τα σαράντα «σκαλοπάτια» στην κορυφή του φράγματος, τα οποία χρησίμευαν ως σκαλοπάτι στα χειριστήρια του φράγματος και ως οπτικό μετρητή για τους χειριστές.

Ο σχεδιασμός του Andrews επέτρεψε στους εργαζόμενους να ασκούν αρκετό έλεγχο στη ροή του νερού ώστε αυτά τα βήματα να παραμένουν στεγνά. Οι εργαζόμενοι μπορούσαν να περάσουν το φράγμα με τα πόδια για να λειτουργήσουν τις πύλες κατά μήκος του φράγματος χωρίς να βραχούν τα πόδια τους. Μεταξύ αυτών των σκαλοπατιών, το ύψος του νερού από πάνω αφέθηκε να κυμαίνεται όχι περισσότερο από τις δύο ίντσες μεταξύ της άνω επιφάνειας των σκαλοπατιών και της κορυφής του φράγματος.

Το Bane's Mill Dam βρίσκεται στην ιδιοκτησία 38 στρεμμάτων γνωστή ως Waterside και αρχικά εγκαταστάθηκε από τους Banes περίπου το 1791. Η ιδιοκτησία ανήκει στον Creed Bane Taylor, VI, και τη σύζυγό του Jeanne-Marie Garon Taylor.

Οι οδηγοί στο Old Mill Dam Road, έξω από τη διαδρομή 42 νοτιοδυτικά του Pearisburg, Βιρτζίνια, μπορούν να δουν το Bane's Mill Dam και να ακούσουν τον καταρράκτη του περίπου 75 πόδια από το δρόμο.

Όλες οι φωτογραφίες